Darowizna nieruchomości na cele statutowe

Ostatnie dwa tygodnie stały u mnie pod znakiem przesłuchań i rozpraw. Jednocześnie dostarczyły one materiału na kolejne wpisy 🙂

Dziś kilka słów o sprawie, którą miałem przyjemność doprowadzić do szczęśliwego końca.
Sprawa jest o tyle ważna, gdyż dotyczy wielu organizacji pozarządowych prowadzących działalność charytatywną. Jest ona szczególnie ważna dla fundacji i stowarzyszeń, która otrzymują różne darowizny, a następnie sprzedają je na aukcjach charytatywnych.

A przedmiotem sporu darowizna nieruchomości na cele statutowe i jej późniejsza sprzedaż.

Co było przedmiotem sporu?

Organizacja pozarządowa otrzymywała w spadku lub darowiźnie nieruchomości. Zamiarem organizacji była darowizna nieruchomości na cele statutowe, a więc przekazanie jej podopiecznym tej organizacji.

Niestety w niektórych sytuacjach stan nieruchomości lub jej lokalizacja nie pozwalała na jej przekazanie wychowankom organizacji. W takim przypadku organizacja sprzedawała nieruchomość, a środki z jej sprzedaży przeznaczała na pomoc wychowankom i inne cele statutowe.

Razem  z organizacją postanowiliśmy upewnić się, że w obu sytuacjach może on korzystać ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych. Złożyliśmy więc wniosek o  interpretację indywidualną.

I zaczęły się kłopoty…

Ze zwolnienia z podatku dochody organizacji pożytku publicznego, o których mowa w przepisach o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie – w części przeznaczonej na działalność statutową, z wyłączeniem działalności gospodarczej (art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy o CIT).

Organ uznał, że darowizna nieruchomości na rzecz organizacji nie korzysta ze zwolnienia, gdyż jej celem była sprzedaż a nie cele statutowe.

Darowizna nieruchomości na cele statutowe ze zwolnieniem

Postanowiliśmy zaskarżyć tę interpretację. O tym jak możesz to zrobić przeczytasz we wpisie Jak zaskarżyć interpretację indywidualną? Już WSA w Warszawie w wyroku 4 listopada 2016 r. uznał nasze racje.

Sąd podkreślił, że:

spieniężenie darowanej nieruchomości w stanie faktycznym sprawy jest w sensie decyzyjnym i od strony faktycznej jedynie zdarzeniem pośredniczącym, pozbawionym samoistnego znaczenia. Wspomniana sprzedaż usytuowana jest w ciągu działań, które dla oceny prawnej trzeba ze sobą łączyć, gdyż dokonując tej transakcji Stowarzyszenie – zgodnie z opisem wynikającym z wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej – nie odstępowało od wcześniej zadeklarowanego przeznaczenia tego dochodu na działalność statutową. W ostatecznym zaś rachunku działania Stowarzyszenia w tym zakresie ukierunkowane są na osiągnięcie określonych w przepisie celów społecznie użytecznych. 

Organ postanowił jednak skierować sprawę do Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA).

Sprawa znalazła szczęśliwe zakończenie 20 marca 2019 r.  NSA w całości zgodził się z naszą argumentacją. Uznał, że kuriozalne byłoby różnicowanie sytuacji , w której stowarzyszenie przekazuje wychowanko nieruchomość bezpośrednio, od tej gdy przekazuje im środki z jej sprzedaży.

Nie ukrywam, że ta sprawa jest dla mnie źródłem sporej satysfakcji. Pokazała bowiem, że fiskalizm ma swoje granice, a cele społecznie użyteczne ważniejsze niż zawężająca wykładnia przepisów o zwolnieniach.

Wyrok ten jest ważny również dla fundacji i stowarzyszeń organizujących aukcje darowanych przedmiotów (np. dzieł sztuki). Potwierdza bowiem pośrednio możliwość zastosowania zwolnienia również w tych sytuacjach.

Jej późniejsza sprzedaż też….

Pamiętaj, że samo przeznaczanie dochodu że sprzedaży na cele statutowe również daje prawo do zwolnienia w podatku dochodowym. Kwestia ta nie budzi większych wątpliwości.

Wskazuje na to interpretacja indywidualna z 28 maja 2015 r., sygn. akt IPPB5/4510-198/15-4/KS:

Wnioskodawca przeznaczając środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży mieszkań będących przedmiotem darowizny na realizację swoich celów statutowych wypełnia przesłanki zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy, do przedmiotowych dochodów Wnioskodawca będzie mógł zastosować zwolnienie z opodatkowania.

Miłego dnia  🙂

Wyrok NSA z 20 marca 2019 r., sygn. akt II FSK 770/17

Naczelny Sąd Administracyjny